Την 1η Ιουνίου το Αirbus 330 κατέπεσε από μεγάλο ύψος, εν μέσω καταιγίδας, και συνετρίβη στον ωκεανό στα ανοιχτά της Βραζιλίας.
Τα «μαύρα κουτιά» δεν βρέθηκαν. Αυτόν τον μήνα πρόκειται να ξεκινήσει νέα έρευνα για τον εντοπισμό τους με βαθυσκάφη, όμως η αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην καταστροφή είναι μάλλον γνωστή. Λανθασμένες ενδείξεις ταχύτητας, οι οποίες πιθανότατα προκλήθηκαν από τον πάγο, προκάλεσαν την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του συστήματος αυτόματης πλοήγησης. Αναγκασμένοι να καταφύγουν σε χειροκίνητη πλοήγηση, και χωρίς ενδείξεις κρίσιμης σημασίας από τα όργανα, οι πιλότοι έχασαν τον έλεγχο και το αεροπλάνο απώλεσε τη στήριξη («στολάρισε»). Αλλά στην προκαταρκτική έκθεση του ΒΕΑ τον Ιούλιο αναφέρεται ότι οι αισθητήρες ταχύτητας αποτέλεσαν « παράγοντα και όχι αιτία » της συντριβής.
Ο Πολ Λουί Ασλανιάν, επικεφαλής του ΒΕΑ, θεωρεί το πλήρωμα υπεύθυνο για το δυστύχημα. Δήλωσε ότι οι κυβερνήτες εκπαιδεύονται εδώ και δεκαετίες για το πώς να διαχειρίζονται λανθασμένες ενδείξεις ταχύτητας.
Στην περίπτωση του αεροσκάφους της Αir France « ορισμένες από αυτές τις διακυμάνσεις των ενδείξεων ταχύτητας πιθανώς δεν λήφθηκαν επαρκώς υπόψη κατά την εκπαίδευση των πιλότων ». Το τελικό πόρισμα του ΒΕΑ θα κατατεθεί σε 18 μήνες.
Η διαμάχη για το δυστύχημα εστιάζεται στο κατά πόσον οι πιλότοι έκαναν λάθη ή, όπως υποστηρίζουν τα σωματεία τους, οι κυβερνήτες είχαν να κάνουν με ένα προβληματικό αεροσκάφος.
πηγη: hellenicbusiness.gr